Περιγραφή

«Tα δώδεκα διηγήματα γράφτηκαν μέσα σε έναν χρόνο, σχεδόν από μόνα τους. Oι ιστορίες έχουν να κάνουν πάντοτε με τον έρωτα, ακόμα κι όταν δεν φαίνεται. Oι ηρωίδες εξακολουθούν να είναι παλαβές και να κάνουν σόκιν πράγματα, γιατί έτσι είναι οι ηρωίδες από φυσικού τους. Tα διηγήματα (που αποτελούνται από ιστορίες) κυλάνε, όπως λένε οι κριτικοί. Όταν δεν κυλάνε, έχουνε κάποιο λόγο που κάθονται. Ίσως για να πιούνε κανένα καφέ. στη Mυροβόλο (που ξεκίνησε σαν καφενείο και κατέληξε καφετέρια), γιατί πού αλλού να τρέχουνε – αυτή θυμούνται από την εποχή που ήταν δεκάξι χρόνων, ας πούμε».