Περιγραφή

«Άλαδε!» λέω στον εαυτό μου.

«Στη θάλασσα!» να μπω να εξαγνιστώ.
Όπως εκείνοι οι μακρυνοί οι μύστες πρόγονοί μου.
Μύστης κι ονειροφάντης του εαυτουμουεγωχωριςεγώ.
Πλίνθοι λίθοι κέραμοι ατάκτως ερριμένοι;
Σεισμοί τριγμοί λυγμοί και καταποντισμοί;
Νά τι συνοψίζει τον εαυτό μου και τις ιστορίες μου.
Και αν με ρωτήσετε αν όλα είναι αλήθεια, ναι είναι, όσο αλήθεια μπορεί να είναι ο,τιδήποτε στον κόσμο γιατί έτσι το θυμάσαι εσύ ή κάποιοι άλλοι.
Εγώ είμαι το «ανάμεσα» στις διάφορες ιστορίες που διεκδικούν την αλήθεια τους αληθινές και επινοημένες. Και σαν τις Δαναΐδες καταδικασμένη προσπαθώ χρόνια τώρα να γεμίσω ένα τρύπιο πιθάρι.
Αργοστόλι-Αθήνα-Παρίσι