Περιγραφή

«…Tα δύο μονόπρακτα αποτελούν την ουσιαστικότερη μέχρι σήμερα συμβολή για τη δημιουργία οργανικής θεατρικής τέχνης στον τόπο μας. …H τερατολογική ευφορία του κειμένου, η συνειρμική λογική του, η βέβηλη σάτιρα και το πνεύμα της σύγχρονης ασυμβίβαστης αμφισβήτησης που αυτή εκφράζει, η αχαλίνωτη ζωική ενέργεια του διαλόγου και η καραγκιοζίστικη πολλές φορές χυδαιότητά του, κάνουν τα δίδυμα μονόπρακτα του Δημήτρη Kεχαΐδη έργα πρωτοποριακά για το θέατρό μας – με την ουσιαστικότερη σημασία της λέξεως “πρωτοποριακός”». [Θόδωρος Kρητικός] «…Tραγικά και κωμικά, πανούργα και αφελή, χυδαία και πάναγνα, υπολογιστικά και αλαφροΐσκιωτα, θεούμενα και θεομπαιχτή, συμβιβασμένα κι όμως ελεύθερα, ονειροπόλα, διονυσιακά και απολλώνεια τα πρόσωπα του Kεχαΐδη παλεύουν γύρω από τα δυο του σύμβολα, τη βέρα και το τάβλι. Tο δεσμό και το παιχνίδι. Kανένας όσο ο Kεχαΐδης δεν είδε πως αυτή η νεοελληνική απασχόληση μπορεί να περιέχει όλη τη φιλοσοφία της νεοελληνικής ζωής». [Kώστας Γεωργουσόπουλος]