Περιγραφή

«Δεν είμαι για να κάνω λαογραφία ούτε να κατατάσσω έθιμα σαν να ’ταν αρχαιολογικά ευρήματα. Ένα ποτάμι από θρύλους και ιστορίες του χωριού ανάβλυσαν μαζί με τα νυφιάτικα τραγούδια. Πρόσωπα υπαρκτά και πρόσωπα χαμένα μέσα στην παράδοση, εξίσου όμως υπαρκτά, τραβολογούσαν τη μνήμη μου. Aυτοί οι γάμοι είχαν πρόσωπα, δεν παίζονταν σε δίσκους. Tώρα κατάλαβα τι ήταν η θλίψη που μας κατέκλυζε μικρούς σαν πηγαίναμε σ’ αμπελακιώτικους γάμους. Ένας γάμος διαδραμάτιζε μέσα στην ίδια την τελετή του μια ιστορία, όπου το συνταρακτικό πρόσωπο ήταν το πρόσωπο της γυναίκας».